Auf ein Wort

Stricken für den Klimaschutz

Von Hans-Gerd Martens

Wenn fröher de Doog körter wuurn unt buten köller, denn hevt sick obends deFroen in eern Sässel, Nodeln un Gorn inne Hannen nomen, un dicke Schols un Pullover strickt. Vondagen is dat jo meis günstiger, du hols diene warmen Klamotten utn Loden vörn poor Euro. Sülmbs stricken is jo nich mehr so grot in Mode. Brämer Karkenfroen, de wüllt nu de ole Strick-Tradition woller beläben un se mitten neesten Schrei verbinnen: Se wüllt stricken förn Klimaschutz. Stunn nu inne Zeitungen, und wat hevvt wie lacht. Stricken, at us dat Woter nich demnächs bit ton Hals steiht.

Over so witzig is dat eegentlich gör nich. Ok wenn dat Stricken bestimmt vääl Spoß mokt. Dat Stricken förn Klimaschutz, dat köönt wie ruhig n'bäten ernster nähmen. De Brämer Karkenfroen wüllt nämlich Däken stricken, de schöt denn inne Karkenverdeelt weern. Un wenn de Lüüe jetzt inne köllere Tied non Gottesdienst goht, denn könnt se sick de Däken över de Knee lägen. De holt moi warm, unde Sinn vönt Ganze is: Inne Kark, dor mott nich mehr so vääl heizt weern.

Weer tohus hohe Däken hett, de wett wat dat heet, son Ruum bie Frost warmto kriegen. De Euros för Gas, Öl oder Holt, de fleegt man bloß so ut Fenster ruut. Un inne Kark ers räch. Jedet Grod weniger, dat bedüüd säs Prozent weniger Energie. Un wenn de Strickfroen ornlich fliedich sind, denn kummt alleen för de Brämer Karken ne Menge Energie tosamen, de insport weern kann. Un dormit ok ne Menge Kohlendioxid.

Överhaupt will de Brämer Kark jobit 2030 half so wenig Kohlendioxid inne Luft pusten. Mit warme Däken alleenhaut dat nich henn, over dat is doch immerhenn mol n'Anfang. Över de strickenden Brämer Karkenfroen mott sick also nümbs lustig moken.